يا ساكنه كل الأفئده
يامِسك مالى الأورده
سيبى دموعك وأُمرى
أنا قلبى مسستنى النِدا
يا سيده
ادلعى واتبغددى
وفوق كتافك
فِكى الضفاير وافردى
لا عُنت اخاف
ولا حتى منك هااختشى
بالسفتشى يا ملهمه
ف القلب نامى ومددى
انا الوحيد وسط البشر
حابب نعيش ف الكون سوا
ولو الزمان بينا انحدر
هتلاقى من حُبى الدوا
شايل عشانك ميت حجر
لو مس توبك يوم هوا
يا سيده
خِفى دلالك مش كدا
قومى امسحى دمع العيون
وبلاش نهون بالشكل ده
كتر الشجون ويا المحن
ها يصيب قلوبنا بالصدا
يا سيده
قومى افتحى كل البيبان
ما تشمتيش فينا العدا
يا ملهمه
تعبت فيكى انما
طاير بغرد ف السما
يا ملهمه
جراحى منك أوسمه
لو مُت يوم شيلى الكفن
تِلقى العيون متبسمه
من غيرك انتى يا سيده
تبقى حياتى ملحمه
يا سيده يا ام البشر
انا فرع اخضر ف الشجر
وكلامى ليكى مختصر
القلب حبك بالقوى
والقلب عمره ما كان حجر
يا عابده والناس نيام
انا كنت صاحى ف قبلتك
حارس المفام
بحمى الرقاب م المقصله
ساجد وعاشق ل الصلاه
يا مأَصله
شبعنا من نبح اللئام
وشبعنا منهم نقوره
يا مأَصله
آن الأوان تبقى الامام
وبلاش بقى نرجع ورا