فى لحظة خوف
و انا ملهوف
و نفسى مش مطوعانى
خيال مجروح
يهز الروح
حاجات جوايا منعانى
انادى كل شئ فيا
و اصرخ من وجع مكتوم
تتوه الصرخة ف كيانى
فتطرح جوا منى هموم
يلف الخوف دروب نفسى
فتطفى كل قناديلى
و يتدارى القمر منى
و تتخبى نجوم ليلى
و بين الضلمة و الاحباط
بتتسرسب سنين عمرى
يموت الحلم بغرابة
و تتقطع خيوط فجرى
اتوه فى حكاية مبتورة
بتتكلم عن الفرحة
سطورها دايبة فى امانى
و فى الاخر تكون جارحة
ما بين صفحاتها لا معنى
و لاحكمة من الترتيب
لا هى كاملة ولا ناقصة
و لا بتحضر و لا بتغيب
فارجع امتثل تانى
لشئ فيا بيوجعنى
الاقينى باكررها
مفيش غيرى .. هيسمعنى
............
فهمي علي