ساعات وساعات
بتشجينا
وتسرق منا احلى حاجات
يموت القلب بين ايدنا
تقربنا..وتبعدنا
تحيرنا
تصحى فينا احساسنا
يفوح العطر من روحنا
وترجع تاخده بالقسوة
تعذبنا..
تندمنا على اللى فات
ويمكن يوم تخلينا ..
جسد واحد
، هموم واحدة
وروح محتاجة لوصالنا
عبور الذات لذات تانيه
سنين العمر تسبقنا
وتلهب تانى اشواقنا
وتبقى دموعنا نار قايدة
ومين يقدر
يخلى عيوننا تتبسم
وهى فوهة بركان
بتأسر ليه فى اوجاعنا ؟
تصحى همومنا توجعنا
تخلى شموعنا تبكينا
ولو بعنا ....
مافيش جوانا لو شباك ..
ينور فى خﻻيانا .
بنات افكارنا تتشتت
تروح نايمة وساكة الباب
بتهدم فينا بالقوة
حيطان ذاتنا
ونترجاها ترحمنا
نحاول نطرد الغربة
وجوانا
لهيب الوجد ومفرع
فتحبسنا ونتألم
نعيش العمر كله آهات
بتقطع ليه حبال صوتنا
ولو جينا نبوح مرة ..
تموت فينا احلى كﻻم
ونصرخ جوة احساسنا
نﻻقى الوأد للهمسات
وترجع تانى ترعبنا
وترجمنا
وتتصيد لنا الهفوات
تحجمنا ف صراع أزلى
نعدى لمنتهى اللحظات
تضيعنا مانسألشى
ماهو ه العمر عدى وفات
مشاعرنا ... بتخطفنا
ونخطف منها اﻻحﻻم
نعيش الوهم من تانى
تدوبنا فى احلى غرام
وترجع تانى م اﻻول...
ساعات وساعات
بتشجينا
وتسرق منا احلى حاجات
..........
ناديا فتوح