أول قلم علِّم
بكفوفه على قلبى
صدقت اني عبيط
تاني قلم سلِّم..
على قلبي ولا حسيت
والله ما اتخضيت
قلبي بقى اتعود
بس الوجع خانِّي
فلقتنى مستنِّى
الضحكه جات جنبى
وسابتنى لما بكيت..
صِغرت حيطان البيت
ولّا ..
انا اللى كبرت
داس الوجع فخلعت
قلبى بعيد ورميت
وكإن قلبى تيشرت
حمل كمان الوجع
بس النوبادى صبرت
وقطعت حبل صريخ
حضن الحيطان تفخيخ
ضمت فافعصتنى
بشيل فى قصعة همّ
مالت فقصعتنى
فاضيه الهدوم فيه
وبرضه ما ساعتنى..
الكلمه لسعتنى
شتمتنى _ من ذوقها_
فاقولت ازوقها
كلمت سواقها
وقولتله امانه
وصلها للشرايين
ودفعتله الأجره .. ونمت مطِّمن
وعقلى بيخمن
طب ليه مجاش بكره
على فكره مش مسئول
عن اى حرف اتخط
ولا حتى لون الخط
ولا حرف كلمايه
بصراحه واحد نط
ودخلِّى جوايه
شقلبلى احساسى
فجأه دخل راسى
فى لحظه كان خوفى
قاعد مع ظروفى
لمؤاخذة بيواسى
ويعزِّى إحساسى
خلينى كده ساكت
لما الطيور هاجت
ونقّرت فيه..
أكلت بواقى المخ
دخلت على عنيه
وبعدها لسانى
لحقت اقول كلمتى
اقصد اقول دعوتى
باصص بخوف للسما
-احساسى بيعانى
فيه حاجه تعبانى
يارب ..انا ..هو انا
طب مين بقى التانى
.......
جاسر جمال الدين