قاعدين كدا مره ف حالنا......فيه ضيف جالنا
وساعتها كان كل املنا.........ان نغديه
فقلت روحى يامراتى ............عند الحاتى
فى السكه قولى لحماتى......هاتى عشره جنيه
وكل ده كان بصراحه.........بهمس وراحه
لكن الوليه الفضاحه.......قالت اعمل ايه؟
وصوتها كان عالى شويه........ست غبيه
واشاور اهدى ياوليه.....صوتها تعليه
وضيفنا قاعد ومكبر........انا قلت اصبر
ومراتى كانت بتعبر...... عن حالنا يابيه
لكن الكرم طبع وفيا......وصدق النيه
عملت يومها اللى عليا........والحاتى سفيه
فقلت فى الاول اسلم......قبل اتكلم
ممكن تشكك يامعلم........ميت اخص عليه
قام راح ساعتها مشرشحلى....وقالى اسمحلى
ولسه جاى يتانزحلى.....فرجعت اليه
لقيته قاعد مستنى........الغدا منى
دا ضيف رزل هايجننى.....ولازم اراضيه
زمان قالولنا الجوده......بحاجه موجوده
كات ليله عندنا مشهوده......وف جيبى جنيه
خرجت تانى بيه على طول.......لبتاع الفول
الزحمه عند تيجى اسطول....مش عارف ليه
اتارى ناس زى حالاتى......عايشه ليلاتى
على فول مدمس وحراتى......ييجى الف شبيه
رجعت للضيف وعيالى ....... مش على بالى
ولا عارف اللى هيجرالى.......واللى هالاقيه
الضيف اكل وخرج ماشى.....وماعدهاشى
دا كان فاكرنى النقراشى....... واللا ابن البيه
وعيالى باتت من جوعها......زاد اوجاعها
لعنت للحاله اوضاعها.......والنيه عليه
.............
أحمد عبد الوهاب