الكون ده صغير قوى
وحياتنا ثوانى
والخوف ده شوارع ..
ومونِّسها زعيق العربيات
... ...
هو ..
متخفى ف دردشه تافهه
عمَّال يطوَّل فى الوقت
خايف يرجع بيته
من تانى وحيد
بين أربع جدران ..
... ... وسقف ..
ولمبه خايفه تنور
لا تصِّحى الأحزان
... ...
هىَّ ..
ماعادتشى زى زمان
تضحك نفس الضحكه
الرايقه ..
اللى صابت قلبه ف مقتل
يوم ما قالت له أول مره :
... ... ... ... بحبك
... ... ... ...
الكون ده صغير
وحياتنا ثوانى
فى ميعاد من غير ترتيب
الشمس ..
طالعه وفرحانه
باين فى عينيه بوضوح
مدى شوقه إليها
وإيديه لإيديها بتجرى
كان سهل عليه جدًا ..
إنه يسامح
هىَّ ..
كان لسه الجرح كبير
صعب تسامح ..
... ... مع إن :
الكون ده صغير
وحياتنا ثوانى
راجع تانى وحيد ..
وهىَّ بتحاول تضحك
نفس الضحكه الرايقه
من غير ... ...
... ... ما تصيبه
... ... ... ف مقتل
............................
مجدي عبد الرحيم