انا مش جحا
علشان اقول ...
ما دام بعيد عن طينى ما يهمش
علشان اشوف قدامى حيط مايل ....
او حد آيل للسقوط
اعدى واطنش
عيبى الوحيد .... انسان
فاكر حدود الانسانية لسه مفتوحة
فاكر بإن الكلمة لو بميزان
متباتش مدبوحة
ماعرفش اشكل م الضلام لوحه
ان قولت عاشق ... ابقى دايب عشق
وان قولت بكره . .. يبقى مش ذنبى
ايدى تطير من الدراع فجأة
لو غصب عنى راحت لغير حقي
بتقولوا شاعر ....
بس انا مش قصدى اكتب شعر
كل الحكاية ان الكلام بيخبط على قلبى
فاطلع لسانى لاجل افتح له
يعنى الحكاية معايا
ابسط كتير من كل تعقيدكم
......
عشوائى جدا زى القصيدة اللى من جوه
ماعرفش البس يوم قناع الديب
وان كنت خايف .... بقول انا خايف
خوف الطوفان مش عيب
مهزوم تمللى فى لعبة المجازات
ما عرفش ازين فى الكلام واحطله ماكياج
او حتى افصل م الطباع جلاليب
فى اى لحظة سهل تتبدل
ان شوفت حد قدامى بيتعتر
اصرخ بآه قبله
وان شوفت قلب بيتجرح .... بكون انا قلبه
ما عرفش اقول للبنت غير اختى
ما قدرش اقول غير بكرة تتعدل
ان شوفت دم بيجرى فوق الارض
بقول ده دم ....
ما يهمنيش كل تصنيفكم
ما عرفش اعوج لسانى زى عوجتكم
جنوبى وارث م الجنوب صبره
اخويا شيخ جامع
وابنى ده كيرلوس
......
مش عيب اقول بأنى ابن امى
امى نخله شايلة سقف البيت
علمتنى اكون رطب
وما كونش يوم حنضل
لا عينيا خضرة ولا شعرى كان اصفر
اسمر سمار الليل بس البياض جوه
طيب ..... خجول
خجل البنيه اللى بتعدى القناية وهى مرعوبة حد بالصدفة يلمح كعب رجليها
لا حلمت مرة اكون كبير الحى
او حتى اعرف انى اتغير
وابدل ايديا العرقانين بايادى ناعمة
بعشق عينيا سهرانين اصل النظر نعمة
بعشق حكاية السندباد
لانه كان جدى
ورثت عنه الرحله م الاول
حافظ حواديت جدتى لسه برددها
مستنى تتأول
مش سهل اصاحب بس اللى اصاحبه بيبقى من دمى
فمتطلبوش منى علشانكم اتغير
او اكون جحجوح
لاجلن ما اعجبكم ....
انا مش جحا
او فيا شئ منكم
..........
أحمد فخرى