وكانت هى ست الحسن
وكانت قاعدة قدامى
وفجاة تختفى من الغصن
وزى الطيف فى أحلامى
وكان صاحبى و مستنى
فى نفس الغصن بيشقشق
بريق العشق من عينه
ياصاحبى كان هنا املى
جمال الصورة ربانى
فلا شاور على حلمى
ولا باجابته هدانى
فضلت اسأل على قلبى
يااهل العشق دلونى
محدش شاف هنا وردة
ريحتها ماليه وجدانى
بقيت مجنون بلا ليلى
وليه ليلى بتنسانى
غريب الطبع ياقلبى
بتتآمر على شوقى
يغطى الشمس ليه عنى
كانه سحابة من فوقى
وفجأة تضحك الدنيا
واشوف عصفورتى بتنادى
تقول شايفاك لكن خايفة
اكون ضحكاية وتعدى
اطمنها بكام وردة
ووعد لقلبها يهدى
ومستنى عشان ترضى
تكون فى الشعر الهامى
....
عادل عبد الموجود