كنت كتير باستنى معادك
زى العيل و انتى الام
كنت باشوف ف عنيكى امانى
بسمة رقيقة و روح بتضم
كت احاسيسك اجمل عالم
لما تروقى ... بتبقى حياة
ايد جوايا بتغسل وجعى
و تهدهدنى لحد ما انام
بس حقيقى ما عدتش فاهم
بعتى ازاى ايامنا و عمرك
مين خد عقلك منك فجأة
مين خلاكى تكرهى فجرك
روحتى ازاى من سكة بكره
اللى رسمها الليل ويانا
و اخترتيلك سكة بتجرح
شوكها بيجرى بقسوة ورانا
انت دقايقك فيها ليالى
و انا مش قادر استحملها
روحى بتسأل ربى الرحمة
من خوف واقف على اولها
خنقت فيا جمال احلامنا
زرعت فيا مكانها هشيم
فبلاش نفتح باب على ذكرى
فتكون جرح و وجعه اليم
......
فهمي علي نصر